terug naar het HOOFDMENU

TORBEN EN KOBE RAVOTTEN IN GENT

14 december 2003: terwijl mama en papa gaan kerstshoppen, ravotten Torbe en Kobe bij nonkel Herbert en tante Els in Gent.

Daar komen ze reeds aangehuppeld, met hun respectieve winterpotsen op.


Even bekomen van de lange reis middels een koekje dat de Sint abusievelijk ten huize van nonkel Herbert heeft gedropt.


Kobe wil eerst en vooral even verifiëren of zijn nieuwe broertjes en/of zusjes nog op hun plaats zitten.


Met medische precisie localiseert grote broer zijn toekomstige speelkameraadjes.


Alvorens het spel aan te vatten, wordt keurig geposeerd voor de foto. De broertjes vatten zichzelf fotogeniek bij de kraag.


Guitig blikt het onafscheidelijke broederpaar in de lens.


Kobe en Torben weten maar al te goed hoe ze het best pakken op papier: hartveroverend en spontaan.


Torben lacht verlegen zijn schattige melktandjes bloot.


Ook in close-up blijft Torben een hartendief van heb-ik-je-daar.


Kobe is eveneens een wonderbaarlijk schattig kereltje.


Kobe aanschouwt de talrijke vullingen van nonkel Herbert en besluit voortaan nog beter zijn tandjes te poetsen.


Ook Torben kijkt meewarig naar de dentale ravage die hier zo schaamteloos wordt tentoongespreid.


Genoeg geposeerd, tijd voor actie! Een geïmproviseerde tent geeft aanleiding tot ruw geravot.


Gelijk losgebroken stierkens jagen de broertjes elkander achterna.


Torben poogt zich in de tent te verstoppen voor Kobe, want die is een schabouwelijke schavuitenstreek van plan.


Oef! Toch maar even naar adem happen in de zetel.


Contemplatief blikken de broertjes terug op het ruige spel.


Tijd voor de volgende bron van vermaak: een vliegtuig. Torben onderwerpt het tweevleugelige bouwsel aan een grondige technische keuring.


"All clear for take-off," meldt captain Torben alsof hij al twintig jaar niets anders doet.


Op aërodynamisch enigszins onorthodoxe wijze laat Torben het vliegmachien door het zwerk klieven.


Tegen alle verwachtingen in landt het gevaarte zonder brokken. Kobe, voorzienig als altijd, stond nochtans stand-by met een depannagevoertuig.


Ook van deze speelstonde dient even te worden uitgeblazen.


Met een goed boek bijvoorbeeld. De vrolijke roman Wim en Woef ontlokt diverse lachsalvo's aan de immer op hoogstaande comedy beluste tweeling.


Er staat waarlijk geen maat op hun cultuurhonger: boek na boek wordt verslonden tot nonkel Herbert er een schorre keel van krijgt.


De avond valt. Alvorens huiswaarts te keren toont Kobe nog een paar schattige babyfotootjes aan tante Els.

Dag vriendjes! Tot de volgende keer!

terug naar het HOOFDMENU